saltatorische geleiding

betekenis & definitie

saltatorische geleiding - of sprongsgewijze geleiding. Het mechanisme van transport van de actiepotentiaal over het axon van een neuron. Het axon is omgeven door een myelineschede, een isolerend omhulsel. De myelineschede is onderbroken door de knopen van Ranvier, waar de celmembraan een gelijkaardige structuur heeft als de axonheuvel voor wat het aantal natriumporiën betreft. Elke actiepotentiaal (AP), die t.h.v. de axonheuvel is gegenereerd, wordt aan elke knoop van Ranvier opnieuw geproduceerd, en wel met dezelfde amplitude. De informatie ‘springt’ dus van de ene knoop naar de andere. Daardoor wordt de frequentie van de AP’s niet veranderd, hoe lang het axon ook is. Door dit mechanisme is de frequentie-modulatie een goed transportsysteem voor de informatie van het neuron. Bij de s.g. is er een kleine rustperiode van enkele msec. tussen elke AP, de refractaire periode.