rustpotentiaal

betekenis & definitie

rustpotentiaal - Potentiaalverschil (meestel ca. -60 mV) tussen de extra- en de intracellulaire kant van een membraan van een neuron in rust, dus op een ogenblik dat er geen elektrisch signaal wordt geleid. Het potentiaalverschil ontstaat door een ongelijke verdeling van ionen: hoofdzakelijk natriumionen aan de buitenkant, kaliumionen aan de binnenkant. Via poriën (trans¬membrane eiwitten) kunnen deze ionen doorheen de membraan migreren. Nochtans blijft de r. behouden door een constante K-Na-pomp. Ontvangst van een elektrisch signaal verstoort de r.: bij een exciterend signaal wordt de membraan gedepolariseerd (vooral Na-ionen stromen door de membraan naar binnen, K-ionen naar buiten), het neuron wordt geactiveerd; bij een inhiberend signaal wordt de membraan gehyperpolariseerd (er stromen nog meer Na-ionen naar buiten, K-ionen naar binnen), de cel wordt geïnhibeerd.