Gepubliceerd op 28-03-2017

prikkel

betekenis & definitie

prikkel - of stimulus. Fysisch of chemisch verschijnsel dat door één der zintuigen wordt waargenomen en een reactie veroorzaakt of beïnvloedt: de causaliteit van gedrag. De verwerking van de p. (herkenning, in verband brengen met andere prikkels, met geheugenelementen...) is de integratie. De prikkels geven informatie over de omgeving, waarop het organisme reageert, waaraan het zich aanpast.