integratie

betekenis & definitie

integratie - De verwerking van een prikkel die via de zintuigen is waargenomen en die informatie bevat over de omgeving. De i. omvat het samenvoegen van alle elektrische signalen waarin de fysische grootheid van de opgevangen prikkel is gecodeerd, tot een beeld van de omgeving. Dat is het beschrijven van de prikkel. Vervolgens moet de prikkel herkend worden om de aard van de informatie te herkennen en - mede rekening houdend met het inwendig milieu - moet een beslissing genomen worden aangaande de juiste wijze om te reageren op deze prikkel. Tenslotte wordt dan een bevel gege¬ven aan de effectors (bijvoorbeeld spieren) om de reactie uit te voeren.