dominantiehiërarchie

betekenis & definitie

dominantiehiërarchie - of rangorde. Sociaal systeem binnen een groep individuen die allen met elkaar een dominantierelatie hebben. Door het transitieve karakter van al deze relaties kan één lineaire d. ontstaan, waarbij het alfa-individu domineert over alle groepsgenoten, beta over alle groepsgenoten, alfa uitgezonderd, gamma over allen, alfa en beta uitgezonderd... tot het omega-individu dat door de gehele groep wordt gedomineerd. Een speciale vorm van een d. is despotisme, waarbij één alfa dier alle groepsleden domineert zonder dat deze onderling een hiërarchie kennen.