Bij zelfregulering wordt een regeling voor een beroepsgroep of een bepaalde sector door henzelf opgesteld. Die nieuwe regels worden dan ook voorgeschreven voor alle mensen die tot die bepaalde groep behoren. Dit wordt allemaal gedaan zonder tussenkomst van de overheid.
De nieuwe regeling wordt dus opgemaakt, uitgevoerd en gehandhaafd door dezelfde groep. Zelfregulering komt in verschillende vormen voor. Zo kunnen bedrijven bijvoorbeeld bepaalde gedragsregels opstellen, waar iedereen in het bedrijf zich aan moet houden. Dit kunnen regels op de werkvloer zijn, maar ook regels over het gebruik van sociale media en het maandelijks veranderen van de wachtwoorden. Bij elke werkgever zullen die regels anders zijn. Binnen de journalistiek bestaat bijvoorbeeld de Raad van Journalistiek, opgezet door de beroepsgroep zelf. De raad heeft bepaalde richtlijnen en regels waarmee ze een oordeel velt over journalistiek werk. Mensen met klachten over dat journalistieke werk, kunnen bijvoorbeeld naar de raad stappen. Maar ook goededoelenorganisaties vallen onder zelfregulering. Deze organisaties worden door de burgers zelf opgezet en de overheid bemoeit zich er zo weinig mogelijk mee. De organisaties regelen alles en zorgen voor zichzelf. Ook een cao bevat soms stukken van zelfregulering, in dat geval zijn er regels over onderwerpen die niet in de wet zijn geregeld. De zelfregulering is dan een aanvulling op regulering van de overheid.
