Eerstelijns gezondheidszorg staat voor de hulp in de zorg die iedereen rechtstreeks kan raadplegen. Zo kan elke hulpbehoevende direct een beroep doen op de tandarts of de huisarts, zonder via een andere instantie een afspraak te regelen.
Er zijn verschillende mensen die eerstelijns gezondheidshulp verlenen. Zo zijn er naast tand- en huisartsen onder meer ook apothekers, diëtistes, thuisverpleegkundigen en maatschappelijke werkers rechtstreeks te benaderen. Men heeft dus geen verwijzing nodig om een bezoek aan deze personen te brengen. Een psycholoog behoort bijvoorbeeld weer tot de tweede lijn gezondheidszorg, omdat men er niet zomaar terecht kan. Wie zich bij de psycholoog wil melden moet dit doen met een verwijzing van de huisarts. Ook het ziekenhuis hoort bij deze tweede lijn. De instanties met eerstelijnsgezondheidszorg horen goed bereikbaar te zijn, zodat de mensen er zonder al te veel moeite contact mee kunnen opnemen. Het is aan deze lijn zorg om zoveel mogelijk kwalen en problemen op te lossen zonder de mensen direct door te sturen naar een zorg van tweede of derde lijn. Hulpbehoevenden worden dus pas doorverwezen als bijvoorbeeld een huisarts die personen niet verder kan helpen.
