Gepubliceerd op 04-10-2015

De koude oorlog

betekenis & definitie

De koude oorlog is de periode van 1945 tot 1991 waarin de wereld verdeeld was in twee delen, het Westblok onder leiding van de Verenigde Staten en het Oostblok onder leiding van de Sovjet-Unie. Tussen deze twee blokken heerste een spanning maar het is nooit uitgelopen op een gewapend conflict.

De Verenigde Staten en de Sovjet-Unie waren na de Tweede Wereldoorlog het machtigst. Doordat zij het niet eens werden over de verdeling van Duitsland en Europa ontstond er een spanning. Ze hadden allebei andere plannen, wat betreft de toekomst van Duitsland en Europa vanaf 1945. Ook keerde het ideologisch wantrouwen terug en ontstond het ijzeren gordijn. Ten westen van deze ideologische grens lagen de kapitalistische landen onder invloed van de Verenigde Staten en ten oosten lagen de communistische landen die bij de Sovjet-Unie hoorden. In het kapitalistische Amerika waren vrijheid en individuele ontwikkeling belangrijk, terwijl gelijkheid en solidariteit belangrijke waarden voor de communistische Sovjet-Unie waren. Duitsland werd verdeeld in een Oost- en Westblok. Het Westen werd de BRD, Bondsrepubliek Duitsland, genoemd het Oosten de DDR, Duitse Democratische Republiek. Door de bouw van de Berlijnse Muur was Berlijn ook verdeeld in een Oost- en een Westblok.

Andere delen van de wereld raakten ook betrokken bij de Koude oorlog, voorbeelden hiervan zijn de Cubacrisis, Vietnamoorlog, Korea-oorlog en de burgeroorlogen in China en Afrikaanse landen. Een aantal keer raakte de wereld bijna verzeild in een atoomoorlog. Na dit besef nam de spanning een beetje af, dit heet detente, en werd er beter gecommuniceerd tussen het Westen en het Oosten.

In 1989 viel de Berlijnse muur en een jaar later werd het eenwordingsverdrag tussen de BRD en de DDR getekend. In 1991 hield het communistische regime in de Sovjet-Unie op en dit wordt als het einde gezien van de Koude oorlog.