Een werkvorm is een oefening die door iemand (vaak een gespreksleider) wordt ingezet om een bepaald doel te bereiken met een groep mensen.
De werkvorm is een van te voren bedachte ordening om iets voor elkaar te krijgen in een groep. Het is een vakterm voor docenten, gespreksleiders en trainers. Vaak streeft een werkvorm een didactisch doel na, oftewel mensen moeten er iets van leren. In dat geval spreken we van ‘didactische werkvormen’. Maar werkvormen kunnen ook andere doelen dienen: effectief een besluit nemen, kennismaken, collegiaal overleg of bijvoorbeeld informatie-overdracht.
Er zijn vele werkvormen en de laatste jaren worden werkvormen beter beschikbaar gemaakt in diverse publicaties en op websites. In dit soort bronnen vind je bijvoorbeeld andere kennismakingswerkvormen als alternatief voor een klassiek voorstelrondje. Het doel is dat gespreksdeelnemers elkaar leren kennen. Dat kun je op diverse manieren voor elkaar krijgen en de manier waarop je bedenkt dat te doen is de werkvorm.
Bij het gebruik van werkvormen is het van belang rekening te houden met een aantal elementen zoals: de doelgroep voor wie de werkvorm is ontworpen of gekozen, het doel, de begeleider, groepsgrootte, de overige context (beschikbare ruimte, hulpmiddelen en tijd).
Werkvormen zijn er in allerlei verschijningsvormen. Enkele veelgebruikte werkvormen zijn: rondjes, line-ups, quiz, schrijfopdrachten, rollenspellen, besluitvormings- of intervisiemodellen. Er zijn werkvormen gericht op individuen. Ook zijn er legio creatieve werkvormen waarbij de kunsten (bijv. theater, tekenen, muziek) een rol spelen.
