(o.), verbum;
causatief handelingswerkwoord dat aanduidt dat iets veroorzaakt wordt; b.v. verduisteren, doden, verlichten, enz.;
handelings~, werkwoord dat een bepaalde handeling uitdrukt, maar niet aanduidt dat een bepaalde situatie veroorzaakt wordt; b.v. lopen, springen, fietsen, enz.;
inchoatief ~ werkwoord dat het begin van een situatie of handeling uitdrukt; b.v. ontbranden, ontsporen, enz.;
performatief ~ werkwoord dat een handeling uitdrukt en deze handeling tegelijk voltrekt; b.v. vragen, bevelen, enz.