Een oorlogstactiek om bij het terugtrekken uit een gebied alles te verwoesten wat de vijand zou kunnen gebruiken.
De tactiek van de verschroeide aarde betekent niet alleen de vernietiging van voedselvoorraden, maar ook het opblazen van bruggen, spoorwegen, energiecentrales, fabrieken en andere belangrijke gebouwen.
Een voorbeeld van een land waarin deze tactiek op grote schaal werd toegepast, was de Sovjetunie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bij de opmars van de Duitsers gebruikte het Rode Leger de methode om zich te verdedigen. Het vernietigde alles wat van enige militaire waarde voor het Duitse leger kon zijn. Toen de Duitsers vanaf 1943 gedwongen waren zich terug te trekken, vernielden zij op hun beurt alles wat zij op hun weg tegenkwamen. Doordat de tactiek van de verschroeide aarde tot twee keer toe was gebruikt, leed de Sovjetunie uitzonderlijk veel materiële schade.
