Gepubliceerd op 13-06-2017

Thuislandenbeleid

betekenis & definitie

Een onderdeel van de Zuid-Afrikaanse apartheidspolitiek.

Een deel van de zwarte bevolking werd gedwongen zich in onvruchtbare reservaten te vestigen. De blanke Zuid-Afrikaanse regering beweerde dat deze reservaten de oorspronkelijke thuislanden van de verschillende Afrikaanse volken waren. Het thuislandenbeleid was een uitvloeisel van de wet op het Bantoe-zelfbestuur van 1959. Er werden tien thuislanden of Bantoestans ingesteld: Bophuthatswana, Ciskei, Gazankulu, KwaNdebele, KwaZoeloe, Lebowa, Qwa Qwa, Swazi, Transkei en Venda. De zwarten mochten de thuislanden alleen verlaten om voor de blanken te komen werken. Vier thuislanden werden zelfstandig verklaard: Transkei in 1976 (het Vhavenda-volk); Bophuthatswana in 1977 (het Tswana-volk); Venda in 1979 (het Vhavenda-volk) en Ciskei in 1981 (het Xhosa-volk). Geen enkele staat erkende een van deze thuislanden, omdat erkenning de apartheid alleen maar zou versterken. In 1994 werden de thuislanden opgeheven.