Frans communistisch politicus.
De mijnwerkerszoon Maurice Thorez werkte vanaf zijn twaalfde als mijnwerker en landarbeider. In 1919 werd hij lid van de socialistische partij. Toen de partij een jaar later in tweeën scheurde, sloot hij zich bij de Parti Communiste Français (PCF, Franse Communistische Partij) aan, de Communistische Partij van Frankrijk. Dit lidmaatschap kostte hem zijn baan als mijnwerker. Thorez maakte in de PCF een snelle carrière: in 1924 werd hij lid van het Centraal Comité, in 1925 van het Politbureau en in 1930 volgde zijn benoeming tot secretaris-generaal van de partij. In 1930 werd hij lid van het parlement.
Thorez was voorstander van het Volksfront, de samenwerking tussen linkse partijen die in 1934 tot stand kwam; hij speelde een grote rol in de Volksfrontregering van Léon Blum in 1936. In datzelfde jaar werd hij voorzitter van de PCF-fractie in het parlement. Toen hij in 1939 voor het leger werd opgeroepen, vluchtte Thorez naar Moskou. Hij werd bij verstek tot zes jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar kreeg in 1944 gratie. Na zijn terugkeer in Frankrijk werd hij in 1945 minister zonder Portefeuille in de regering van de Gaulle en maakte vervolgens tot 1947 als vice-premier deel uit van enkele kabinetten. Daarna leidde Thorez jarenlang de communistische oppositie tegen de regering. In mei 1964 trad hij als partijleider af.
In Fils du peuple (1937) beschreef Thorez zijn loopbaan. De Russische stad Tsjistiakovo werd naar hem genoemd.
