Gepubliceerd op 13-06-2017

Sandinistische beweging (Sandinisten)

betekenis & definitie

Beweging die na een lange guerrilla in Nicaragua van 1979-90 de macht uitoefende.

De Sandinisten ontlenen hun naam aan Augusto César Sandino (1896-1934), een volksheld die in het begin van de jaren dertig een guerrilla leidde tegen het door de Verenigde Staten gesteunde bewind en die door dictator Anastasio Somoza García werd vermoord. In de jaren zestig laaide de strijd tegen de regering van dictator Luis Somoza Debayle (1956-67) en Anastasio Somoza Debayle (1967-79) op. In 1961 vormden drie linkse oppositiegroepen het Frente Sandinista de Liberacion Nacional (FSLN, het Sandinistische Front van Nationale Bevrijding). In juni 1979 verdreven de Sandinisten dictator Anastasio Somoza en namen de macht over.

De Sandinisten waren ruim tien jaar aan de macht. Ze slaagden er niet in Nicaragua economisch en sociaal op te bouwen. Dit was vooral het gevolg van het verzet van de contra's, die gesteund werden door de Verenigde Staten. De Amerikaanse president Reagan zag de linkse Sandinistische beweging als een bedreiging voor de Midden-Amerikaanse regio. Door de permanente staat van oorlog en het ondemocratisch karakter van het Sandinistische bewind, groeide de ontevredenheid onder de bevolking. In 1990 verloren de Sandinisten weliswaar de verkiezingen en daardoor de directe regeermacht, maar ze behielden veel invloed door hun grote aanhang in het leger en bij de politie. President Chamorro wist deze invloed in 1993 en 1994 aanzienlijk te beperken.