Beweging die de Arabische eenheid wil bewerkstelligen.
Het panarabisme ontstond tijdens de Turkse overheersing van de Arabische wereld in de achttiende en negentiende eeuw. Na de Eerste Wereldoorlog werd het verlangen naar Arabische eenheid sterker. Tijdens de oorlog waren er door westerse staten beloften over onafhankelijkheid gedaan die voor een groot deel niet waren gehonoreerd, dat stimuleerde het Arabische nationalisme. In 1945 uitte het panarabisme zich in de oprichting van de Arabische Liga. In de jaren vijftig was de Egyptische leider Nasser de grote man achter het panarabisme. Met de oprichting van de Verenigde Arabische Republiek (VAR) in 1958 gaven Egypte en Syrië vorm aan hun streven naar eenheid. Later ontstond er toch weer verdeeldheid en viel de VAR uiteen. Egypte en Irak betwistten elkaar de leidersrol in de Arabische wereld. De Arabische wereld bleef verdeeld. In 1979 sloot Egypte als eerste Arabische land vrede met Israël, waardoor het jarenlang door andere Arabische landen als een paria werd behandeld. Tijdens de tweede Golf-oorlog (1991) keerden de meeste Arabische staten zich tegen Irak.
