Sultanaat in het zuidoosten van het Arabisch schiereiland.
In 1508 bezetten de Portugezen de stad Masqat en de kust van Oman. Van 1650-1759 was het gebied in handen van Perzië. In 1759 vestigde Ahmed ibn Said de Ghaffari-dynastie, die nog steeds over Oman regeert. In de negentiende eeuw was Oman de machtigste Arabische staat, die ook buiten Arabië invloed had. In de tweede helft van de negentiende eeuw liep de macht van Oman terug. In 1861 scheidde bijvoorbeeld het rijke eiland Zanzibar zich af. Gaandeweg kregen de Britten invloed, waardoor het sultanaat een Brits protectoraat werd. In 1939 werd een nieuw handelsverdrag met Groot-Brittannië gesloten.
Na de Tweede Wereldoorlog werd er in Oman olie ontdekt; de eerste olie-exporten vonden in 1967 plaats. In 1970 werd bij een coup de regererende sultan Said bin Taimur door zijn zoon Qaboos bin Said vervangen, die de veertiende sultan van Oman werd. In 1971 sloot Oman zich bij de Arabische Liga aan. Sultan Qaboos koos voor verwestersing en versterking van de economische banden met Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. De regering bestreed met succes de oppositie van het linkse Volksfront voor de Bevrijding van Oman. Ook tijdens de eerste en de tweede Golf-oorlog wist de sultan van Oman zijn positie te handhaven.
