Gepubliceerd op 13-06-2017

Nationaal Duits Arbeidsfront (NDA)

betekenis & definitie

Een Duitse nationaal-socialistische organisatie van werkgevers en werknemers, in mei 1933 opgericht in het kader van de gelijkschakeling.

De nazi's zagen vakbonden slechts als dragers van de gehate marxistische klassenstrijd. In mei 1933 ontbonden zij daarom de vakbonden en droegen hun eigendommen aan het NDA over. Deze organisatie had tot taak de klassenstrijd op te heffen en te vervangen door nationale eenheid. Stakingen werden verboden. In november 1933 traden ook de werkgeversorganisaties tot het arbeidsfront toe. Het NDA mocht zich niet met de economische en sociale politiek bemoeien, maar droeg alleen zorg voor de verspreiding van het nationaal-socialisme in bedrijven. Daarnaast was het NDA met massarecreatie voor de Duitse bevolking belast, die aan de organisatie Kraft durch Freude (kracht door vreugde) werd uitbesteed.

Het NDA werd een monsterorganisatie met meer dan vijfentwintig miljoen leden.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog stichtten de nationaal-socialisten ook in de bezette landen dergelijke arbeidsfronten, die echter weinig succes hadden. In Nederland werd in april 1942 het Nederlandse Arbeidsfront (NAF) opgericht. Deze organisatie werd een mislukking; de volksmond sprak van NAF: `Naar het algemeen faillissement'. Het NDA en het NAF zijn tegelijk met het Derde Rijk ineengestort.