Vrijheidsstrijder en sinds 1994 president van Zuid-Afrika.
Nelson Mandela studeerde rechten en was van 1952-58 advocaat in Johannesburg. In 1953 richtte hij samen met Oliver Tambo het eerste Afrikaanse advocatenkantoor van Zuid-Afrika op. In 1958 werd hij lid van het uitvoerend comité van het African National Congress (ANC). Mandela werd in 1956 gearresteerd en aangeklaagd wegens hoogverraad. Na een proces van vijf jaar werd hij in 1961 vrijgesproken. Tijdens dit proces (1958) trouwde hij met Winnie Madikizela, dochter van een politicus uit Transkei. In 1961 dook Mandela onder om de massale staking van mei 1961 te organiseren en mee te helpen aan de oprichting van Umkhonto we Sizwe (de Speer van de Natie), de militaire arm van het ANC. In november 1962 werd hij tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld, omdat hij in 1961 het volk tot een staking had aangespoord en in 1962 het land illegaal had verlaten. In een nieuw proces (1963-64) werden Mandela en andere ANC-leiders wegens hoogverraad tot levenslang veroordeeld. Mandela werd gevangengezet op Robbeneiland. In april 1982 verhuisde hij naar de Pollsmoorgevangenis in Kaapstad. In 1988 mocht hij een cipierswoning betrekken op het terrein van de Victor Verster-gevangenis in Paarl.
In zijn gevangenschap groeide hij uit tot de leider van de zwarte Zuid-Afrikanen. In 1989 had hij contact met leden van de regering, onder wie president De Klerk. Mandela werd op 11 februari 1990 vrijgelaten. Na zijn vrijlating was hij nauw betrokken bij besprekingen over de toekomst van Zuid-Afrika. Onder meer dank zij Mandela's inspanningen werden in april 1994 vrije verkiezingen gehouden, waaraan alle bevolkingsgroepen konden deelnemen. Het ANC behaalde een grote overwinning. Er werd een regering van nationale eenheid gevormd, die Zuid-Afrika naar een nieuwe toekomst moest leiden. Mandela werd op 9 mei 1994 de eerste zwarte president van het land.
