Zes leden en een vriend van de Ierse familie Maguire, die jarenlang in de gevangenis hebben gezeten nadat ze ten onrechte voor betrokkenheid bij bomaanslagen waren veroordeeld.
Anne en Patrick Maguire, hun zoons Vincent (17 jaar) en Patrick Joseph (14 jaar), Patrick Maguires zwager Giuseppe Conlon, Annes broer Sean Smyth en een vriend van de familie, Patrick O'Neill, werden in 1976 in Engeland tot lange gevangenisstraffen veroordeeld. Ze zouden in het bezit zijn geweest van explosieven waarmee het Irish Republican Army (IRA, Ierse Republikeinse Leger) in 1974 twee bomaanslagen op cafés in Guildford en Woolwich had gepleegd. In Engeland was in de jaren 1974-76 sprake van massahysterie als gevolg van een golf van geweld die het land overspoelde.
Het proces tegen de Maguire Seven was een uitvloeisel van `bekentenissen' van Gerard Conlon, de zoon van Giuseppe Conlon, en Paul Hill. Conlon en Hill behoorden tot de zogenaamde Guildford Four, die in 1974 waren gearresteerd op verdenking van het plegen van de hierboven genoemde bomaanslagen op de cafés in Guildford en Woolwich. In hun later ingetrokken bekentenissen die onder druk tot stand waren gekomen, beschuldigden zij de Maguire Seven ervan bij deze bomaanslagen betrokken te zijn geweest. De Guildford Four werden in 1989 vrijgesproken, nadat duidelijk was geworden dat ze ten onrechte waren veroordeeld. Op 14 juni 1990 kwamen ook zes leden van de Maguire Seven vrij. Giuseppe Conlon was in 1980 in de gevangenis overleden.
