Vietnamees politicus. Zijn eigenlijke naam was Phan Dinh Khai.
Le Duc Tho werd geboren in het noorden van Vietnam. Hij was een van de stichters van de Communistische Partij van Indochina in 1929. Hij werd door de Fransen gearresteerd, maar ontsnapte in 1940 en vluchtte naar China. In 1941 was hij betrokken bij het oprichten van de Vietminh, die zich zowel tegen de Japanse bezetters als tegen de Fransen keerde.
Tijdens de eerste Indochinese oorlog (1946-54) werd hij in het begin van de jaren vijftig naar het zuiden gestuurd. Hij keerde spoedig terug naar Hanoi en nam plaats in het Politbureau van de Communistische Partij. Vanaf 1960 was Le Duc Tho verantwoordelijk voor ideologische en organisatorische aangelegenheden. Hij maakte na 1968 internationaal naam als `speciaal adviseur' van de Noord-Vietnamese delegatie bij de vredesbesprekingen in Parijs. Le Duc Tho voerde geheime onderhandelingen met Henry Kissinger, de nationale veiligheidsadviseur van de Amerikaanse president Nixon. Op 27 januari 1973 werden in Parijs diverse overeenkomsten ondertekend, die een eind maakten aan de directe Amerikaanse betrokkenheid bij de Vietnam-oorlog. Zowel Kissinger als Le Duc Tho kregen de Nobelprijs voor de vrede. De Noord-Vietnamees weigerde de prijs.
Na het vredesakkoord voerde Le Duc Tho het bevel over de beslissende aanval op Saigon die op 30 april 1975 tot de val van de Zuid-Vietnamese hoofdstad leidde. Le Duc Tho speelde ook een grote rol in de Vietnamese operaties in Cambodja, die in januari 1979 het bewind van de Rode Khmer ten val brachten.
Op het zesde partijcongres van de Communistische Partij van Vietnam in 1986 legde hij zijn officiële partijfuncties neer. Hij bleef adviseur van het Centraal Comité. Tot zijn dood was hij een sleutelfiguur in de Vietnamese politiek.
