Litouws politicus; van 1990-93 president.
Landsbergis studeerde kunstgeschiedenis en muziek in Vilnius, de hoofdstad van Litouwen. Vanaf 1969 gaf hij les aan het muziekpedagogisch instituut aldaar. Hij was een van de drijvende krachten achter de oprichting van de Sajudisbeweging, een door de internationale ontspanning snel groeiende nationalistische beweging in Litouwen. Deze partij behaalde een overwinning bij de eerste vrije verkiezingen in de naoorlogse geschiedenis van Litouwen in februari 1990. Na het uitroepen van de Litouwse onafhankelijkheid op zondag 11 maart 1990, werd Landsbergis dezelfde dag door het parlement tot president gekozen.
Op vrijdag 6 september 1991 erkende de Sovjetunie de onafhankelijkheid van Litouwen, waarna Vitautas Landsbergis zich sterk maakte voor de terugtrekking van Sovjettroepen uit zijn land. Daarnaast knoopte hij met verschillende landen betrekkingen aan. Bij de verkiezingen van oktober 1992 verloor Sajudis een groot aantal zetels ten gunste van de Democratische Arbeiderspartij, de voormalige Litouwse Communistische Partij. Landsbergis trad hierna af als president. In januari 1993 trok hij zich terug als kandidaat voor de nieuwe presidentsverkiezingen, die werden gewonnen door Algirdas Brazauskas. Landsbergis richtte in mei 1993 de nieuwe partij Tevynes Santara op, de opvolgster van Sajudis. Deze partij ging een rechtse koers varen.
