Een bos bij Smolensk in de voormalige Sovjetunie, waar in het voorjaar van 1943 de Duitsers de stoffelijke resten van ruim vierduizend geëxecuteerde Poolse officieren vonden.
De vermoorde officieren maakten deel uit van een groep van circa vijftienduizend officieren onder de bijna tweehonderdduizend Poolse militairen die in 1939 door het Sovjetleger waren gevangengenomen, en vervolgens waren verdwenen.
Duitsland organiseerde een internationaal onderzoek door deskundigen, die tot de conclusie kwamen dat de Polen in 1940 in opdracht van de Sovjetregering waren doodgeschoten.
De Poolse regering in ballingschap vroeg opheldering aan de Sovjetunie. Als gevolg daarvan werden in augustus 1943 de betrekkingen tussen de Sovjetunie en de Poolse regering verbroken. De Sovjetunie legde de schuld voor de moordpartij bij de Duitsers. De Verenigde Staten en Groot-Brittannië weigerden het Poolse verzoek om opheldering te ondersteunen.
Op 13 april 1990 werd door de Sovjetunie officieel toegegeven dat zij verantwoordelijk was voor de dood van de vijftienduizend Poolse officieren, die bij Katyn en in andere plaatsen waren terechtgesteld. Door het executeren van grote aantallen mensen die leiding konden geven, hoopte de Sovjetunie het bezette Poolse gebied beter onder de duim te kunnen houden. Het opgraven van de slachtoffers kostte jaren; er bleken onder de slachtoffers van de moordpartijen ook niet-Polen te zijn.
