De politieke leider van de Bosnische Serviërs.
Radovan Karadzic is afkomstig uit de deelrepubliek Montenegro in voormalig Joegoslavië. Zijn vader was boer, annex schoenmaker. Karadzic studeerde in Sarajevo medicijnen. Voorafgaand aan zijn politieke carrière was hij psychiater en dichter; ook schreef hij enkele kinderboeken.
Op 5 januari 1992 riepen de Bosnische Serviërs in Bosnië-Herzegovina eenzijdig de Republika Srpska (`Servische Republiek') uit, met de stad Pale als hoofdstad. Als `president' van de Servische Republiek streefde Karadzic naar een onafhankelijke positie van de Serviërs in Bosnië-Herzegovina, en hun aansluiting bij de Serviërs in Kroatië en de Federale Republiek Joegoslavië (Servië en Montenegro). Dit streven leidde tot een escalatie van de Joegoslavische burgeroorlog. Karadzic werd berucht door zijn gebrek aan respect voor gemaakte afspraken, en zijn onverbloemd aansturen op geweld. Steeds wanneer de gevechten leken te luwen, maakte Karadzic voorbehouden op akkoorden, waarmee hij eerder zelf had ingestemd.
Tot de zomer van 1994 kreeg Karadzic royale steun van zijn `grote broer' Slobodan Milosevic, de president van de Federale Republiek Joegoslavië. Toen de Bosnische Serviërs hem meer kwaad dan goed leken te doen, liet Milosevic Karadzic echter vallen. De internationale opinie keerde zich steeds meer tegen de Bosnische Serviërs en hun bondgenoten. De Bosnische Serviërs kwamen in de zomer van 1995 in het nauw door een Kroatisch offensief, en door zware luchtaanvallen van de NAVO. Milosevic dwong Karadzic in te stemmen met het vredesakkoord dat de leiders van de Federale Republiek Joegoslavië, Kroatië en Bosnië-Herzegovina op 21 november 1995 op de Amerikaanse luchtmachtbasis in Dayton ondertekenden. De invloed van Karadzic was de laatste maanden al aanzienlijk verminderd.
Karadzic is evenals Ratko Mladic, de militaire leider van de Bosnische Serviërs, door het Joegoslavië-tribunaal in Den Haag wegens oorlogsmisdaden in staat van beschuldiging gesteld. Bij een bezoek aan het buitenland loopt hij het risico te worden gearresteerd.
