Gepubliceerd op 30-07-2017

Kameroen

betekenis & definitie

Republiek in West-Afrika; sinds het begin van de jaren zestig zelfstandig.

Kameroen werd aan het eind van de vijftiende eeuw door de Portugees Fernando Póo ontdekt. Aan het eind van de zeventiende eeuw werden er Europese handelsposten gevestigd, die ivoor, slaven en rubber verhandelden. Nadat de ontdekkingsreiziger Gustav Nachtigal met lokale vorsten een verdrag had gesloten, werd het gebied in 1884 een Duitse kolonie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog veroverden in 1916 Franse en Britse troepen ieder een deel van het land. Daarom bestuurden beide landen namens de Volkenbond, en na de Tweede Wereldoorlog namens de Verenigde Naties, een deel van Kameroen.

Op 1 januari 1960 werd het Franse deel van Kameroen, dat negentig procent van het land omvatte, onafhankelijk. Op 12 februari 1961 kon de bevolking van het Britse deel zich bij referendum uitspreken over de vraag of het gebied zich bij Nigeria of bij Kameroen zou aansluiten. Het noordelijk deel van Brits-Kameroen koos voor Nigeria en het zuidelijk deel voor Kameroen. Op 1 oktober 1961 werden `Southern Cameroon' en de republiek Kameroen tot de Federale Republiek Kameroen verenigd. Het noordelijk deel van Brits-Kameroen werd een deel van Nigeria. In 1972 werd Kameroen een eenheidsstaat met een centrale regering. De betrekkingen met Nigeria bleven gespannen. Vanaf het begin van de jaren tachtig waren er conflicten aan de grens tussen beide landen. In maart 1994 escaleerde een ruzie over het olierijke schiereiland Bakassi. Kameroen riep internationale hulp in. Bemiddeling van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid had geen succes. Kameroen schakelde vervolgens in september 1994 het Internationaal Gerechtshof in Den Haag in.

Ahmadou Ahidjo, een voormalig lid van het Franse parlement, was van 1960-82 president van Kameroen. Hij voerde een politiek van niet-gebondenheid, en onderhield goede contacten met Frankrijk. Toen Ahidjo in 1982 onder druk zijn functie neerlegde, volgde premier Paul Biya hem op. Na toenemende binnenlandse kritiek nam hij in het begin van de jaren negentig een aantal democratiseringsmaatregelen. Zo verdween in 1990 het eenpartijstelsel, en werden in 1992 voor het eerst sinds 1964 parlementsverkiezingen met meerdere partijen gehouden. Bij de verkiezingen van 1 maart behaalde de regerende Rassemblement Démocratique du Peuple Camerounais (RDPC, Democratische Vereniging van het Kameroense Volk) 88 van de 180 parlementszetels. Bij de presidentsverkiezingen van 11 oktober 1992 won president Paul Biya met een krappe meerderheid. Dankzij de verdeeldheid van de oppositie kon hij met 39,98 procent van de stemmen zijn positie veiligstellen. De oppositie oefende scherpe kritiek op de verkiezingen uit, waardoor het in het land onrustig bleef.

Kameroen is een van de rijkste landen in tropisch Afrika. Het land verdient veel geld aan de uitvoer van hout, koffie, cacao en olie. Wel heeft Kameroen een grote buitenlandse schuld opgebouwd.