Chinees politica; de vierde echtgenote van Mao Zedong.
Jiang Qing studeerde aan een toneelschool en werd vervolgens filmactrice in Shanghai. In 1937 ontvluchtte ze de Japanse bezetting. Zij werd communiste en ging naar Yan'an, waar ze lerares drama werd. In 1938 trouwde ze met Mao; voorlopig bemoeide ze zich niet met politiek. Jiang hield zich bezig met het hervormen van de Chinese kunst tot een revolutionaire uiting van het volk.
In de jaren zestig werd ze politiek actief. Tijdens de Culturele Revolutie speelde ze een rol als fanatiek supporter van de Rode Garde. Jiangs grootste ambitie was de hoofdrol: het opvolgen van haar man. Na de dood van premier Zhou Enlai in januari 1976 begon ze een machtsstrijd tegen Deng Xiaoping, de vice-premier. Met haar medestanders in de Bende van Vier slaagde ze erin Deng ten val te brengen. Deze begon echter een tegenaanval. Kort na de dood van Mao in september 1976 werd Jiang Qing gearresteerd. In 1981 werd ze ter dood veroordeeld wegens haar aandeel in de Culturele Revolutie en haar betrokkenheid bij de Bende van Vier. In 1983 werd haar straf omgezet in levenslange opsluiting.
