Gepubliceerd op 30-07-2017

Gabon

betekenis & definitie

Republiek in West-Afrika; sinds 17 augustus 1960 onafhankelijk.

Het latere Gabon werd in 1470 door de Portugezen ontdekt. In 1839 vestigden er zich voor het eerst Fransen. In 1888 werd het land een Frans territorium; later werd het een van de vier territoria van Frans-Equatoriaal-Afrika. De ontdekkingsreiziger Pierre Savergnan de Brazza vergrootte de kolonie.

Op 28 november 1958 kreeg Gabon autonomie binnen de Franse Unie. Op 17 augustus 1960 werd het land onafhankelijk.

In Gabon bestaan spanningen tussen de Fang, de grootste bevolkingsgroep met de meeste politieke en economische macht, en diverse minderheden. Door de aanwezigheid van grote olievoorraden en van delfstoffen als goud, diamanten en mangaan is Gabon een van de rijkste landen van Afrika.

In de nacht van 17-18 februari 1964 pleegde het leger een coup tegen de eerste president Léon M'Ba. De aanleiding tot de staatsgreep was het besluit van de president de Nationale Vergadering te ontbinden. Franse troepen hielpen hem echter weer in het zadel. In 1967 overleed M'Ba. Zijn opvolger Albert-Bernard (Omar) Bongo accepteerde alleen zijn eigen partij Parti Démocratique Gabonais (PDG, Democratische Partij van Gabon). Hij liet zich diverse keren als enige kandidaat tot president kiezen. Vanuit Frankrijk werd door uitgeweken Gabonezen tegen alleenheerser Bongo oppositie gevoerd. Ook binnenlands stak het verzet de kop op. Uiteindelijk werden in 1990 oppositiepartijen en meerpartijenverkiezingen toegestaan. De verkiezingen in september, oktober en november 1990 gingen met fraude en ongeregeldheden gepaard. Uiteindelijk won na drie verkiezingsronden de PDG van president Bongo 63 van de 117 zetels in de Nationale Vergadering. Ook daarna bleef het onrustig in het land; er waren stakingen, sabotage-acties en overvallen.

Op 5 december 1993 won president Bongo met 51,07 procent van de stemmen de presidentsverkiezingen; hij werd er echter door de oppositie van beschuldigd verkiezingsfraude te hebben gepleegd. De oppositie stelde een tegenregering in. In 1994 riep Bongo de noodtoestand uit. Later dat jaar versoepelde hij de onderdrukkingsmaatregelen, nadat tijdens besprekingen in Parijs overeenstemming was bereikt tussen regering en oppositie over nieuwe verkiezingen en de vorming van een democratische regering van nationale eenheid. De nieuwe verkiezingen zouden in 1996 worden gehouden. Na het akkoord hieven de afgevaardigden van de oppositie hun boycot van het parlement op, en hervatten op 6 februari 1995 hun werkzaamheden.