Gepubliceerd op 13-06-2017

Faisal ibn Abdoel Aziz (1906-75)

betekenis & definitie

Koning van Saudi-Arabië (1964-75).Faisal was een zoon van Abdoel Aziz III ibn Saud, de grondlegger van het koninkrijk Saudi-Arabië. In 1926 werd hij tot onderkoning van de Hejaz (het westelijk deel van Arabië) benoemd; in 1934 leidde hij een succesvolle militaire campagne tegen Jemen. In 1953 volgde zijn oudere broer Abdoel Aziz ibn Saud zijn vader als koning op, hoewel Faisal beter voor die taak was berekend. Hij had in opdracht van zijn vader talrijke diplomatieke missies uitgevoerd, waardoor hij zich internationaal goed had kunnen oriënteren. Hoewel geen koning, oefende Faisal echter de eigenlijke macht uit. De gelovige en ascetisch levende Faisal verweet zijn broer te verkwistend te leven. In 1958 werd hij premier; twee jaar later ontsloeg zijn broer Abdoel Aziz ibn Saud hem. In 1963 werd hij opnieuw premier en tevens minister van Buitenlandse Zaken. In maart 1963 nam hij als onderkoning feitelijk de macht over. In november werd Abdoel Aziz ibn Saud afgezet.

Koning Faisal zette de modernisering van Saudi-Arabië voort. Hij wees het revolutionaire panarabisme af en stelde daar de religieuze band van de Arabische landen (islamitische verbondenheid) tegenover. Faisal kreeg grote invloed in het Midden-Oosten door te bemiddelen in conflicten en door Jordanië en Egypte te helpen bij het herstel van de schade na de Zesdaagse Oorlog. Tijdens de Jom Kippoer-oorlog werd in 1973 op zijn initiatief de olieboycot tegen de bondgenoten van Israël afgekondigd. Op 25 maart 1975 werd koning Faisal tijdens een audiëntie vermoord door een neef. Hij werd opgevolgd door zijn broer Khaled ibn Abdoel Aziz.