Gepubliceerd op 13-06-2017

Dalai Lama

betekenis & definitie

De titel van de priestergod van Tibet.

Dalai Lama is de titel van de leider van de Tibetaanse boeddhisten, die sinds 1438 zowel wereldlijk als geestelijk hoofd van Tibet is. Dalai Lama betekent letterlijk `priester van de wereldzee'. De Dalai Lama wordt beschouwd als een reïncarnatie van een goddelijke figuur, de bodhisatt va Avalokitesjvara, ook wel de Boeddha van genade genoemd. De dertiende Dalai Lama overleed in 1933. In 1940 werd in een vijfjarig jongetje de veertiende Dalai Lama (Tenzin Gyatso) ontdekt. In 1950 werd Tibet door troepen van de Volksrepubliek China bezet. Na een opstand in 1959, die met grof geweld door de Chinezen werd onderdrukt, vluchtte de Dalai Lama Tenzin Gyatso naar India en vormde daar een regering in ballingschap. De Dalai Lama dwong veel respect af door de wijze waarop hij de belangen van zijn onderdanen bleef behartigen. In 1989 kreeg hij de Nobelprijs voor de vrede.