Gepubliceerd op 13-06-2017

Adenauer, Konrad (1876-1967)

betekenis & definitie

Duits politicus, die West-Duitsland tot een gerespecteerde naoorlogse staat maakte.

Adenauer werd geboren in Keulen. Hij studeerde rechten in Bonn en München. Adenauer begon zijn carrière in de advocatuur; later stapte hij over naar de politiek. Na eerst wethouder te zijn geweest, was hij van 1917-33 een zeer actieve burgemeester van Keulen. Zo was hij betrokken bij de stichting van de Keulse Universiteit, de Kölner Messe en de nieuwe haven Köln-Niehl. Als lid van de katholieke Centrumpartij had hij grote politieke invloed in Duitsland.

In 1933 werd Adenauer door de nationaal-socialisten ontslagen. Naar aanleiding van de aanslag op Hitler werd hij in juli 1944 gearresteerd en enige maanden gevangen gehouden.

Na de Duitse nederlaag werd Adenauer aanvankelijk opnieuw burgemeester van Keulen. De Britse bezettingsautoriteiten ontsloegen hem wegens vermeende incompetentie.

In 1945 was Adenauer een van de oprichters van de Christlich-Demokratische Union (CDU), de opvolgster van de vooroorlogse Centrumpartij. Adenauer werd in 1949 de eerste bondskanselier van de Bondsrepubliek Duitsland (BRD). Hij bekleedde die functie tot 1963. Stap voor stap leidde Adenauer de BRD naar herstel van de soevereiniteit. Een belangrijk moment in dit verband was de toetreding van de BRD tot de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) in 1955. Op 22 januari 1963 wist hij met de vroegere erfvijand Frankrijk een vriendschapsverdrag te sluiten dat hij als het hoogtepunt van zijn carrière beschouwde.