Lexicon van de Psychologie

N. Sillamy (1965)

Gepubliceerd op 22-02-2023

GENIE

betekenis & definitie

(Latijn: genius = goddelijke geest die de geboorte regelt), buitengewoon iemand die met een uitzonderlijke scheppingskracht begiftigd is. Sommige Engelstalige psychologen hebben gemeend het genie te kunnen bepalen op grond van het niveau dat bereikt wordt bij → intelligentietests.

Wie een intelligentiequotiënt heeft dat hoger is dan 145 (d.w.z. wie zich op meer dan driemaal de gemiddelde afwijking ten opzichte van het gemiddelde bevindt - 0,1% van de bevolking), zou het genie benaderen. Maar bij intelligentietests uitzonderlijk hoog voor de dag komen is niet voldoende om het predikaat ‘genie’ te verdienen. Volgens → Galton is een genie diegene die op grond van zijn scheppingskracht en de waarde van zijn arbeid de plaats inneemt, die slechts éen op éen miljoen mensen heeft, en door wiens dood het meest intelligente deel van een natie pijnlijkgetroffen wordt (bijv. Einstein). → Erfelijkheid.