giftige stof die gewonnen wordt uit de bladeren van de
cocaplant. In het wild groeit deze struik in Zuid-Amerika. De Peruanen kauwen op de bladeren ervan (tot wel éen pond per dag) om hun honger te verdrijven. Cocaïne - een witte poeder die men opsnuift - veroorzaakt eerst een aangename opwinding, gevolgd door →hallucinaties, vervolgens door het gevoel dat men verslonden wordt door parasieten die zich in de huid genesteld hebben (de zgn. haptische hallucinaties). Al spoedig kan de cocaïnegebruiker niet meer buiten zijn middel. Van een normale uitoefening van zijn beroep komt niets meer terecht; hij gaat zijn algehele ondergang tegemoet, want om zijn behoeften te bevredigen deinst hij voor niets terug. Behandeling van deze verslaving is slechts in een ziekenhuis mogelijk; ze vergt minstens een jaar; vaak vervalt de patiënt weer in zijn oude gewoonte.
