(Grieks: a = zonder, boulè = raad), willoosheid; de patiënt is zich wel bewust wat hij moet doen, maar kan zijn voornemens niet in daden omzetten. Geschiedschrijver Carlyle vertelt van de Engelse dichter Coleridge, die aan pathologische aboulie leed: ‘Wanneer hij door een laan wandelde, kon hij nooit beslissen aan welke kant hij wilde lopen, en bewoog zich altijd in een zigzaglijn.’ Aboulie kan aangeboren zijn, maar manifesteert zich vaak bij ziektebeelden als → psychasthenie, → melancholie, → depressie. —> obsessie.
Aboulie komt soms ook voor bij zeer zware lichamelijke uitputting.
