Het noordelijkste en jongste deel van de door kwelderbedijkingen totstandgekomen Middelzeelanden. De naam van het gebied wijst er op dat het opbilde, dat wil zeggen door opslibbing ontstond.
Een groot deel van Het Bildt werd aan het begin van de zestiende eeuw bedijkt. De inpoldering gebeurde op initiatief van de toenmalige Friese landsheer. Voor de verwezenlijking van het project werd de hulp ingeroepen van een Dordtse familie, die ervaring had opgedaan met bedijkingen. Deze familie zorgde ook voor een toevloed van Hollandse en Zeeuwse arbeiders. De vroeg 16de-eeuwse polder van Het Bildt is een van de eerste gebieden van ons land die in Renaissancestijl werden ingericht. Volgens de opvattingen van de Renaissance diende de (landschaps)architectuur tot uitdrukking te brengen, dat de mens de natuur domineert. Er moesten daarom evident cultuurlijke structuren worden ontworpen en gecreëerd. Daarbij hechtte men sterk aan doelmatigheid, regelmatigheid en hiërarchie. Een en ander betekende dat zo weinig mogelijk rekening werd gehouden met de natuurlijke gesteldheid. Op de kwelders van de voormalige Middelzee was dit overigens niet zo moeilijk.
