Lexicon Nederland en België

Liek Mulder (1994)

Gepubliceerd op 02-08-2017

Tenure

betekenis & definitie

Tenure, 1. aanduiding voor het → stadsrecht; 2. erfelijke rechten die golden op land dat door lieden bewerkt werd die van een grondheer afhankelijk waren. De landbouwer die dit recht bezat, betaalde ervoor met geld of met vroondiensten aan de heer (→ terragium). 3. erfhuur, te betalen door stadsbewoners die zich op rijksgrond of op grond van een heer hadden gevestigd.