Sonoy, Diederik, eigenlijk: Snoey, Nederlands militair en bestuursambtenaar, *1529 Kalkar, +2.6.1597 Pieterburen. Sonoy was een Kleefs edelman die tot het calvinisme was overgegaan.
Hij verkreeg door zijn huwelijk met Maria van Malsen uitgebreid grondbezit in Holland. Hij werd lid van het → Compromis en week in 1567 uit. In 1568 behoorde Sonoy tot de edelen die zich in Duitsland tot een nieuw Compromis verbonden. In deze hoedanigheid zamelde hij in de Nederlanden geld voor Willem van Oranje in. Na de inname van Enkhuizen (28.5.1572) werd hij gouverneur van deze stad en veroverde vanuit deze plaats ondermeer Hoorn en Medemblik. Op 2.6.1571 werd hij luitenant-gouverneur van prins Willem van Oranje voor het Noorderkwartier (het deel van Holland ten noorden van het IJ). Sonoy voerde er meer dan zestien jaar een schrikbewind tegen de rooms-katholieken: hij vermoordde tegenstanders (Alkmaarse en Ransdorpse martelaren, 1572) en verwoestte de abdij van Egmond. In dienst van → Rennenberg veroverde hij in de jaren 1575-1580 Kampen en Deventer. Sonoy belegerde met → Willem Lodewijk Groningen en bouwde de vesting → Bourtange (1580). Tijdens het bewind van → Leicester (1585-1587) weigerde hij de eed aan Maurits af te leggen en trotseerde na Leicesters vertrek het gezag van de Staten. Maurits belegerde hem in Medemblik (1588). Het luitenant-gouverneurschap werd afgeschaft. Na 1588 woonde Sonoy enige tijd in Engeland, maar keerde in 1594 naar de Republiek terug.
