Maanen, Cornelis Felix van, Nederlands politicus, *9.9.1769 's-Gravenhage, +14.2.1846 's-Gravenhage. Van Maanen werd in 1793 advocaat te 's-Gravenhage en in 1795 procureur-generaal bij het Haagse Hof.
In 1796 werd hij lid van de Nationale Vergadering. Als gematigd → unitaris verloor hij in 1797 zijn zetel bij de staatsgreep van → Daendels. Onder koning → Lodewijk Napoleon (1806-1810) werd Van Maanen minister van Justitie. In 1815 kreeg hij dezelfde functie onder koning Willem I. Hij speelde een belangrijke rol in de grondwetscommissies van 1814 en 1815, hij was tegen volksinvloed. Van Maanen was een van de voornaamste politieke tegenstanders van G.K. van → Hogendorp. Door zijn drastische maatregelen in verband met de taalpolitiek en drukpersprocessen maakte hij zich in België zeer gehaat; hij behield echter het vertrouwen van de Koning, ook na de → Belgische Revolutie van 1830. Van Maanen was tegen de grondwetsherziening van 1840. De ontevredenheid over zijn beleid groeide door zijn uiterst conservatief optreden; in 1842 zag `dit levend fossiel uit de tijd van koning Willem I' zich genoodzaakt ontslag te nemen.
