Illegale pers (ook: sluikpers), bladen die tijdens de Tweede Wereldoorlog oorspronkelijk waren bedoeld als oproep tot verzet tegen de Duitse bezetters, maar steeds meer het karakter van kranten kregen. Dankzij de illegale pers werd nieuws verspreid dat veel betrouwbaarder was dan wat de onder censuur staande kranten schreven.
Ondanks grote problemen bij de nieuws- en papiervoorziening, de vermenigvuldiging van de kopij en de distributie van de kranten, liep het aantal illegale uitgaven in de honderden. Aan het eind van de oorlog waren er in Nederland 1130 illegale bladen. Ze verschenen vaak in stencilvorm en gingen van hand tot hand. Voorbeelden van illegale bladen in Nederland zijn Het Parool, Trouw, De Waarheid en Vrij Nederland. De belangrijkste sluikbladen in België waren onder andere De Vrijschutter, Front, Le peuple en De Rode Vaan.
