Geheime Raad, in de vroegere Nederlanden een van de → Collaterale Raden, belast met het toezicht over het rechtswezen en het beleid van de politie. De Raad hield zich ondermeer bezig met het ontwerpen van plakkaten, ordonnantiën en privileges, met de uitleg daarvan en met het geven van advies inzake verzoeken om gratie.
Hij verzorgde dus de algemene wetgeving en maakte daardoor deel uit van de centralisatiepolitiek van keizer → Karel V. De Raad bestond uit tien tot twaalf rechtsgeleerden en negen secretarissen. In de Noordelijke Nederlanden verdween de Geheime Raad tijdens de → Tachtigjarige Oorlog; in het zuiden bleef hij bestaan tot aan de Franse bezetting (1794). Hier nam hij de meeste bevoegdheden en taken over van de → Raad van State; cultuur en buitenlandse betrekkingen gingen ondermeer tot zijn domein behoren.
