Darinkdelven, het uitgraven van darg of laagveen in de schorren en slikken langs de Zeeuwse stromen en het Haringvliet om daaruit zout te winnen. Deze bedrijfsvorm werd veel toegepast in de 14e en 15e eeuw.
Een groot nadeel was dat het uitgraven van het veen waardevermindering van de gronden en gevaar voor de zeeweringen veroorzaakte. De doorbraak van de dijken van de Grote (Zuidhollandse) Waard in 1421 (→ Sint-Elisabethsvloed) werd mede hieraan toegeschreven. Het darinkdelven maakte een belangrijke handel in zout mogelijk, waarvan Dordrecht de voornaamste uitvoerhaven werd. Deze stad hield om die reden maatregelen tot een verbod tegen. In 1477 werd aan hertogin → Maria van Bourgondië bij het → Groot Privilege het verbod van darinkdelven afgedwongen.
