Baanderheer (banerhere, signifer, in Vlaanderen en Brabant ook baanrots), in de Middeleeuwen de naam van de ridder die het recht had een zeker aantal manschappen onder eigen banier ten strijde te voeren. Enkele machtige baanderheren waren de heren van Batenburg in Gelre en de heren van Bergh en Bronkhorst in Zutphen.
Onder → Karel V en → Filips II daalde hun macht. De vier baanderheren die er toen nog waren (in Zutphen) werden gelijk aan gewone edelen. Zij raakten hun aparte vertegenwoordiging in de Statenvergadering kwijt, daar ze tijdens de Nederlandse Opstand de kant van de Spanjaarden kozen (→ Tachtigjarige Oorlog).
