Adalbold II, bisschop van Utrecht (1010-1026), *975, +27.11.1026?; zijn afkomst is onbekend. Adalbold was een leerling aan de kathedraalschool van bisschop Notker in Luik.
Hij was scholasticus aan de parochiekerk van Sint-Ursmarus in Lobbes en mogelijk werkzaam in de kanselarij van keizer Hendrik II. Als bisschop van Utrecht raakte Adalbold verwikkeld in de twisten tussen de graven Balderik en Wichman; hij voerde oorlog tegen de Hollandse graaf → Dirk III (→ Holland, graven van). Na de nederlaag van Balderik werd Adalbold beleend met het graafschap Drenthe. Van 1017 tot 1023 liet hij de in 1017 afgebrande Sint-Maartenskerk, beter bekend als de Utrechtse dom, herbouwen. Zijn bekendste geschrift is de Vita Heinrici. De echtheid van dit werk wordt evenwel betwijfeld; ook schreef hij een commentaar op een metrum (versmaat) van Boëthius. Adalbold eindigde zijn leven als monnik en als aanhanger van de hervormingsbeweging van Cluny.
