(geb. 1925) Russisch schrijver, studeerde filosofie, promoveerde in 1952 op een proefschrift over Maksim Gorki. Hij werd wetenschappelijk medewerker aan het Gorki Instituut voor Wereldletterkunde en publiceerde literaire kritieken in het tijdschrift 'Novy Mir'.
Onder het pseud. Abram Terts schreef hij het essay Sjto takoje sotsialistitsjeski realizm 1959 (= Wat is socialistisch realisme?), waarin hij het karakter der Sovjet-literatuur aanviel. S. koos zelf de sociale satire als middel om zijn mening te uiten en schreef Fantastitsjeskije Povesti 1963 (= Fantastische verhalen), Ljubimovpovest 1964 (Ljoebimov; roman) en t/lysli vrasploch 1965 (= Invallen), aforismen die in de VS verschenen. Hij werd in 1965 gearresteerd wegens belastering van de staat (nadat hij als Terts geïdentificeerd was) en in 1966 tot zeven jaar gevangenisstraf veroordeeld, maar vijf jaar later wegens goed gedrag weer vrijgelaten. Sinds 1973 woont hij in Parijs, waar hij redacteur van het emigrantentijdschrift 'Continent' is. Later werk o.a. Progoelki s Poesjkingen 1975 (= Wandelingen met Poesjkin), Krosjka Tsores 1980 en Opavasjië listja V. V. Rozanova 1982 (= Gevallen bladeren van V.V. Rozanov; monografie over de Russische cultuur). Ook de brieven die hij tijdens zijn gevangenschap aan zijn vrouw Sshreef, zijn gepubliceerd. 'Een stem uit het koor' is de Nederlandse vertaling.
