zijn eenigste en dierbaarste bezitting. De uitdrukking is aan den Bijbel ontleend (2 Sam. 12).
Niettegenstaande David vele vrouwen had, liet hij Uria dooden en nam ook diens vrouw bij zich. Doch dit was kwaad in de oogen des Heeren en Hij zond den profeet Nathan tot David, om den Koning te bestraffen. Ten einde David des te beter van zijn onrecht te overtuigen, gebruikte Nathan een soort gelijkenis; „er waren,” zoo zeide hij, „in dezelfde stad twee mannen: de eene was rijk en bezat vele schapen en runderen, maar de andere had niets dan een enkel ooilam, dat hij gekocht en opgekweekt had; het at van zijn bete en dronk van zijn beker, en sliep in zijn school, en het was hem als een dochter. Maar toen de rijke op zekeren dag een gast wilde onthalen, ontzag hij zijn eigen talrijke kudde en nam het lam van den arme.” Thans ontstak David in grooten toorn en zwoer, den rijke zwaar te straffen. Maar Nathan zeide: „Die man zijt gij!”David, die nu tot inkeer en berouw kwam, antwoordde: „Ik heb gezondigd tegen den Heer.” In de Latijnsche vertaling luidt ik heb gezondigd: „peccavi”; vandaar dat dit een „gevleugeld woord” is geworden voor: het bekennen van schuld.
