In de Camera schrijft Beets: „De taal van den ouden dokter scheen orakeltaal; zijn recepten werden als Sibyllijnsche bladen op prijs gesteld.” Bij de Romeinen waren sibyllen vrouwen, waarvan men meende, dat zij door de góden met de gave der voorspelling begiftigd waren. Eens bood zulk een sibylle aan Tarquinius Superbus 9 bladen (of 9 boeken) te koop aan, die, naar zij voorgaf, bijzonder waardevolle voorspellingen en voorschriften voor den Staat bevatten.
Doch de koning wees ongeloovig het aanbod af. Toen verscheurde de gekrenkte sibylle drie bladen en vraagde voor de overige 6 weder hetzelfde bedrag. Nogmaals weigerde Tarquinius, en opnieuw verscheurde de waarzegster drie bladen, terwijl zij voor de laatste drie nogmaals den eerstgevraagden prijs eischte. Thans kwam de koning tot nadenken en kocht nu de overgebleven 3 bladen (ol boeken); zij bleken van groot belang voor den Staat te zijn en werden daarom als een heiligdom bewaard. Slechts in moeilijke, benarde tijden mochten zij geraadpleegd worden en dan nog enkel bij besluit va den Senaat.
