Omstreeks 444 v. Chr. stichtte een leerling van Socrates te Athene een school of een secte van wijsgeeren, die in de Cynostarges bijeenkwamen, en daarnaar cynische wijsgeeren werden genoemd.
Zij achtten alleen op de innerlijke deugden en gaven niets om de uitwendige vormen; vandaar dat zij ongevoelig, zonder medelijden schenen. Hierdoor kreeg cynisch de beteekenis van: hardvochtig, onbeschaamd, ongevoelig, slordig, vuil.
