Belastinggarantie houdt in dat een verzekeraar verklaard dat een schadevergoeding niet onderhevig is aan (inkomens)belasting. In geval van letselschade kan het slachtoffer een vergoeding krijgen van de verzekeraar van de tegenpartij of de schuldige zelf. Over deze vergoeding betaald men geen inkomensbelasting.
Wanneer men het slachtoffer wordt van letselschade, kan er na een schaderegelingsproces worden bepaald dat er een vergoeding moet worden uitgegeven. Over het algemeen zal deze vergoeding afkomstig zijn van de verzekeraar van de schuldige. De aansprakelijke verzekeraar geeft in zulke gevallen een belastinggarantie af. Dit houdt in dat het inkomen dat wordt verworven door het slachtoffer niet onderhevig is aan inkomstenbelasting. Het gaat hier namelijk om een vergoeding die over het algemeen niet wordt belast. Wanneer de belastingdienst besluit dat het verworven inkomen moet worden belast, komt dit ten rekening van de verzekeraar van de schuldige.
Doorgaans worden de volgende zaken standaard in een belastinggarantie vermeld: de gegevens van alle betrokken partijen, dus indien van toepassing ook die van een belangenbehartiger. De totale som van de schadevergoeding evenals het specifieke bedrag waar het slachtoffer als slotbedrag recht op heeft. Rechtvaardiging van eventuele externe kosten, hiermee wordt bijvoorbeeld het geld bedoeld dat men kwijt is aan een belangenbehartiger. En ten slotte de belastinggarantie zelf, waarin de verzekeraar verklaard dat over het opgegeven bedrag geen belasting dient te worden verrekend.
Als men het niet eens is met de fiscus over de belasting die eventueel wordt geheven over de vergoeding als gevolg van letselschade, kan men de discussie met de fiscus aangaan. Eventuele kosten als gevolg van deze confrontatie dienen ook te worden betaald door de verzekeraar. Dit kunnen bijvoorbeeld juridische kosten zijn, zoals het inschakelen van een advocaat.
