Vrouw(tje) - 1) benaming voor de femme in het oudpotteuze huwelijk. Ik had het geld en betaalde ook.
Het kwam toch niet in je hoofd op dat je je portemonnaie aan je vrouwtje gaf. (Video tentoonstelling Goed Verkeerd). 2) ironische benaming voor vaste partner. Een kaper op de kust in de vorm van een beeldschone zwarte pak-weg-zestienjarige, die haar na wat omtrekkende bewegingen vroeg of hij met haar mocht dansen. Nu, dat zou ze eerst even aan haar Vrouw moeten vragen. (Homologie, 1984 nr.3). Het experimenteren van de dames op het gebied van seks, gebeurt echter wel in de veiligheid van een monogame, liefst langdurige relatie, waar traditionele hetero-terminologieals ‘mijn vrouw’en ‘mijn verloof de’niet geschuwd worden. (Homologie, 1991 nr.2). Zie ook mijn man en mijn verloofde.
