Tyfus is een ziekte die gedurende lange tijd in grote belangstelling heeft gestaan binnen de waterbehandeling. In de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk behoorde tyfus tot de meest voorkomende door water overgebrachte ziektes.
De behandeling en regelgeving van drinkwater was in het begin van de 20ste eeuw vooral gericht op de bestrijding van tyfus. Tegenwoordig komt tyfus niet meer voor in ontwikkelde landen. In ontwikkelingslanden vormt het echter nog een groot probleem. Tyfus en paratyfide buiktyfus zijn infecties die veroorzaakt worden door Salmonellabacteriën, Salmonella typhi en S. paratyphi. Deze bacteriën worden door geinfecteerde personen uitgescheiden via de ontlasting en urine. Mensen worden geënfecteerd door voedingswaren te eten of te drinken die aangeraakt zijn door een besmet persoon of door water te drinken dat besmet is. Besmetting met deze bacteriën kan voorkomen worden door schoon water te gebruiken en hygiëne. Wanneer de bacterie in het menselijk lichaam is, vermenigvuldoigt deze zich en verspreid zich van de darmen naar het bloed. Zelfs als men geneest van tyfus, dragen veel mensen de bacteriën nog bij zich, waardoor de infectie zich kan verspreiden.
De symptomen van tyfus kunnen mild of ernstig zijn; van koorts, niet lekker voelen, niet willen eten, hoofdpijn, verstopping of diarree, roze-gekleurde vlekken op de borst en vergrote milt en lever. De symptomen van paratyfoide koorts zijn overeenkomstig, maar milder. In 2000 kregen ongeveer 17 miljoen mensen tyfus, waarvan er 600000 stierven.
