vŏlŭcris, vŏlŭcre,
1. eig., vliegend, gevleugeld, angues, Cic., columba, Verg., deus of puer, Cupido, Ov., pes, van Mercurius, Ov., turbo, vogels, Ov., bestiae volucres, vogels, Cic., volucria animalia, Tac.; subst., volucris, is, f. (sc. bestia; als masc., sc. ales, slechts bij Cic. poët.), vogel, Ov., peregrina, trekvogel, Phaedr., parvula, van de vlieg, Phaedr., vaak plur., volucres, um, f., Cic. | overdr., vliegend, vlug, ijlend, sagitta, Verg., ferrum, Verg., fumus, Verg., nuntius, Cic., Hebrus, Verg.
2. fig., vlug, snel, aliud genus (dicendi) verbis volucre atque incitatum, Cic., nihil est tam volucre quam maledictum, Cic., fatum, Hor.; in ‘t bijz., vluchtig, vergankelijk, onbestendig, fortuna, Cic., gaudium, Tac., dies, Hor., fama, Ov.
