Vĭcārĭus

betekenis & definitie

1. adi., de plaats (van iemd of iets) innemend, plaatsvervangend, fides amicorum, Cic.

2. subst., vicarius, ii, m., plaatsvervanger, vicaris, diligentiae meae, van de opvolger in het consulaat, Cic.; knecht van een slaaf, onderslaaf.